ഓർമ്മച്ചെപ്പ്

21-ാം തീയ്യതി വെളുപ്പിന് 4 മണിക്കോ മറ്റോ ആണ് flight. തലേന്ന് രാത്രി തന്നെ ഞാൻ വീട്ടീന്ന് ഇറങ്ങി. KSRTC standന്ന് നെടുമ്പാശേരി airport ലേക്ക് low floor bus പിടിച്ചു. മനസ്സ് മൊത്തം thrill അടിച്ച് ഇരിക്കുകയാണ്. ഇറങ്ങണേനു മുൻപ് അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് ഇത്രേള്ളൂ. എന്തായാലും പോവാണ്, കുട്ടന് പോണംന്ന് തോന്നണ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒക്കെ പോയിട്ട് വന്നാൽ മതി. വേറെന്ത് വേണം. എനിക്ക് പിന്നെ ഈ സമയത്തിന്റെ അസ്ക്കിത ലേശം കൂടുതൽ ഉള്ളോണ്ട് വളരെ നേരത്തെ തന്നെ airport എത്തി പറക്കാൻ ready ആയി ഇരുന്നു. ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ excitement കാരണം ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല. അതോണ്ട് കയ്യിലുണ്ടാർന്ന diary എടുത്ത് ആ excitement മൊത്തം അതിനോട് തീർത്തു. സമയമായപ്പോ flight ൽ കേറി, window seat തന്നെയായിരുന്നു. അതിപ്പോ നിർബന്ധാ. KSRTC ആണെങ്കിലും flight ആണെങ്കിലും car ആണെങ്കിലും window seat must ആണ്.   അങ്ങനെ പുറത്തേയ്ക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. മേഘങ്ങളുടെ മുകളിലൂടെ പറന്ന് ഉദയ സൂര്യനെ ഒരേ level ൽ കണ്ടത് ഒക്കെ ഓർമ്മേണ്ട്. പിന്നീട് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ announcement കേൾക്കാ. Oh no, ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി. Delhi-ൽ land ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യായിട്ട...

Net പരീക്ഷയുടെ തൽതലേ ദിവസം. ഡിസംബർ 16ാം തീയ്യതി. ഏകദേശം ഒരു 6 മണി ആയിക്കാണും. YHA യുടെ site ൽ ഞാൻ trek ന് register ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അന്ന് അവരുടെ site ന് എന്തൊക്കെയോ issues ഉണ്ടായിരുന്നോണ്ട് confirmation mail ഒന്നും കിട്ടീട്ടിണ്ടാർന്നില്ല്യ. പക്ഷെ ഞാൻ അവരെ വിളിച്ചന്വേഷിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞേർന്നത് cite ശരിയാവുമ്പോൾ confirm ആവും എന്നാണ്.  അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോൾ site ൽ update കണ്ടു, issues resolve ചെയ്തു എന്ന്. എന്നിട്ടും എനിക്ക് mail ഒന്നും വരാഞ്ഞതു കൊണ്ട് ഞാൻ അവരെ വീണ്ടും വിളിച്ചന്വേഷിച്ചു. യാത്രയ്ക്ക് ഇനി 5 ദിവസം കഷ്ടി. Booking details എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് അവർ verify ചെയ്തു തുടങ്ങിയപ്പോഴെ മനസ്സിൽ ചെറിയൊരു പേടി തുടങ്ങി. അത് അസ്ഥാനത്തായില്ല എന്ന് അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ മനസ്സിലായി. Site ശരിയായപ്പോൾ മുൻപേ book ചെയ്തവരുടെ data മുഴുവൻ delete ആവുകയും എന്നാൽ അതേ സമയം വളരെക്കുറച്ചുനേരം കൊണ്ട് ആ Darjeeling trekന്റെ registration തീരുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ആദ്യം frustration കാരണം അവരോട് കുറച്ച് ചൂടായി എങ്കിലും അവർക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി. മറ്റൊരു trek book ചെയ്യുക...

2017 ൽ ആണ് എന്റെ പല കാഴ്ച്ചപ്പാടുകൾക്കും വ്യത്യാസം വരുത്തിയ ആ solo trip ഞാൻ നടത്തിയത്. സത്യത്തിൽ അത്തരം ഒരു യാത്ര ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നില്ല.  യാദൃശ്ചികമായി വന്നു ചേർന്നതാണ്. അതുലിന്റെ കൂടെ എവിടേക്കെങ്കിലും പോവാ എന്ന ഒരു സ്വപ്നണ്ടായിരുന്നു. അതിന് എല്ലാം plan ചെയ്ത് വെച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് അതുലിന് അസൗകര്യമുണ്ട് എന്ന് പറയുന്നത്. എന്നാൽ പിന്നെ അടുത്ത വഴി നോക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ youth hostels association എന്ന സംഘടനയുടെ ഒരു trekking camp ന് Darjeeling ൽ പോകാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. 9 ദിവസത്തെ camp ആണ്. Base camp ൽ നമ്മൾ report ചെയ്യണം. ശേഷം 50 പേരുടെ ഒരു ടീമിനോടൊപ്പം ബാക്കിയുള്ള ദിവസം. December മാസം ആണ്. കൊടും തണുപ്പാണ്. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ചെറുതായിട്ടൊന്ന് തണുപ്പ് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും പുതച്ച് മൂടി ഇരിക്കുന്ന നമുക്കൊക്കെ ആ തണുപ്പ് താങ്ങാൻ പറ്റ്വോ. എന്തെങ്കിലും ഒരു ആവശ്യം വന്നാൽ കൂടെ ആരൂല്ല്യ. ഈ വക tensions ഇല്ലാത്ത ഒരാളൊന്നുമല്ല ഞാൻ. എന്നാലും അങ്ങട്ട് പോവന്നെ. രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് trek ന് book ചെയ്തു. December ൽ ആയതോണ്ട് net പരീക്ഷയുടെ season ആണ്. അപ്പോ date book ചെയ്യുമ്പോ അതു കൂടി നോക...

ഓർമ്മച്ചെപ്പ്- മനസ്സിൽ കുറിച്ചിട്ടിട്ടുള്ള ഒരായിരം ഓർമ്മകൾ പങ്കിടാൻ ഒരിടം. ആദ്യമായാണ് ഞാൻ ഒരു Blog എഴുതണത്. Facebook ൽ കുറച്ച് കാലായിട്ട് എന്തെങ്കിലുെമൊക്കെ എഴുതാറുണ്ടെങ്കിലും ഈയിടെ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് Quarantine challenges ന്റെ ഭാഗായിട്ട് post ചെയ്ത എന്റെ ഒരു ചിത്രത്തിനോടപ്പം Blog എഴുതി തുടങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പഴാണ് ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കണത്. അപ്പോ ഇനി മുതൽ ഇടയ്ക്ക് കുറച്ച് കഥ പറയാനും യാത്രാനുഭവങ്ങൾ പങ്കിടാനും ചെറിയ ചില ആശയങ്ങൾ share ചെയ്യാനുമൊക്കെയായിട്ട് ഞാൻ ഇവിടെണ്ടാവും. അപ്പൊ ഒരു കഥ കേട്ടാലോ... എനിക്ക് ഒരു എട്ട് വയസ്സ് പ്രായം. അപ്പൂന് ആറും. ഞങ്ങൾടെ രണ്ടാൾടേം പിറന്നാളിന് ഉള്ള പതിവാണ്- ഓർമ്മ വെച്ച കാലം മുതൽ ഞങ്ങൾടെ കളിക്കൂട്ടുകാരായ, എന്റെ സഹപാഠികളായ രണ്ട് പേർ- അതുലും റോഷനും പിന്നെ വീണോപ്പോളും റോഷന്റെ ഏട്ടൻ ഋഷിയെട്ടനും ഇവരുടെ ഒക്കെ അച്ഛൻ അമ്മമാരും വീട്ടിൽ വരും. ഗംഭീര കളി ആണ്. കുത്തി മറിഞ്ഞ് കളിച്ച് വേർത്ത് വരുമ്പോഴേക്കും food ready ആയിണ്ടാവും. മനസ്സും വയറും നിറയോളം കഴിക്കന്നേ. അതൊക്കെക്കഴിഞ്ഞ് കഥേ പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുമ്പഴേക്കും അവർക്ക് പോവാറാവും. ആ പ്രാവശ്യം ഒരു സംഭവണ്ട...